قم در روايات

قم در روايات اهل بيت عليهم السلام ( . بحارالانوار، علامه مجلسي رحمة الله، ج 60، ص 219 – 214.)
امام صادق عليه السلام مي فرمايد: «تُربَةُ قُمَّ مُقدَّسَةٌ و اَهْلُها مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ...؛ خاك قم، مقدس است و مردم قم از ما هستند و ما از آنهاييم...».
«... مَحْشَرُ النَّاسِ كُلِّهِمْ إِلي بَيْتِ الْمَقْدِسِ إِلاَّ بُقْعَةً بِأَرْضِ الْجَبَلِ يُقالُ لَها: قُمُّ فَإِنَّهُمْ يُحاسَبُونَ في حُفَرِهِمْ و يُحْشَرُونَ مِنْ حُفَرِهِمْ إِلَي الْجَنَّةِ؛... أهلُ قُمَّ مغْفُورٌ لَهُمْ؛ محل حشرِ همه ي مردم به سوي بيت المقدس است؛ مگر (مردم) سرزميني از بلاد جبل كه آن را «قم» گويند. آنان در قبرهاي شان حسابرسي مي شوند و از همان جا به سوي بهشت مي روند... مردم قم، آمرزيده شده اند.»
«إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَكَّةُ و إِنَّ لِلّرَسُولِ حَرَماً وَ هُوَ الْمَدينةُ وَ إِنَّ لِإِميرِالْمُؤْمِنِينَ حَرَماً وَ هُوَ الْكُوفَةُ و إِنَّ لَنا حَرَماً وَ هُوَ بَلْدَةُ قُمَّ و سَتُدْفَنُ فيها إِمْرأةٌ مِنْ أَولادي تُسمَّي فاطمةُ فَمَنْ زارَها وَجَبَتْ لَهُ الجَنّةُ؛ به راستي كه خدا را حرمي است و آن مكّه است. و رسول خدا صلي الله عليه و آله نيز حرمي دارد و آن مدينه است و براي علي عليه السلام حرمي است و آن كوفه است. و براي ما اهل بيت عليهم السلام نيز حرمي است و آن شهر قم است و در آينده ي نزديك، زني از فرزندان من به نام «فاطمه» در آنجا دفن مي شود كه هر كس او را زيارت كند، بهشت برايش واجب گردد.»
امام كاظم عليه السلام مي فرمايد:«قُمُّ عُشُّ آلِ مُحَمَّدٍ عليهم السلام و مَأوي شيعَتِهِمْ؛ قم، آشيانه ي آل محمد عليهم السلام و پناهگاه شيعيان ايشان است.» 
امام رضا عليه السلام مي فرمايد: «إِنَّ لِلْجَنَّةِ ثَمانِيةُ أَبْوابٍ، و لأَهْلِ قُمَّ واحدٌ مِنْها؛ فَطُوبي لَهُمْ؛ ثُمَّ طُوبي لَهُمْ؛ ثُمَّ طُوبي لَهُمْ؛ بهشت، هشت درب دارد كه يكي از آنها براي اهل قم است. خوشا به حال شان! پس خوشا به حال شان! پس خوشا به حال شان!»